Massamoord in portugal ((competitie))

Hier ons eerste bijkletspraat uit portugal. De

 titel geeft een dramatische indruk. Het zit zo: Deze zuidelijke landen zijn begenadigd met een klimaat, mensen zo gunstig als we beiden maar denken kunnen. Als we de weersverwachting op Rtl 4 en Npo 1 zien dan mogen jullie de laatste dagen niet klagen met maximaal 20 graden! Dat hebben we hier ook maar dan in de camper om 08.00. Als we de verduisteringsgordijnen  laten zakken komt er zo'n warme stroom binnen dat we die maar weer buiten sluiten. Maar

Zodra je je neus of wat dan ook buiten de deur steekt dan wordt je overvallen! Door vliegen. Niet voor niets hebben we drie vliegbazooka's (vliegenmeppers) bij ons. Buiten zitten - hebben we nog gedaan - is dan ook een meppartij. Er is een ware competitie aan de gang wie de meeste lijkjes kan produceren. Kaatje houdt er niet van om deze onthoofde of platgeslagen beesten in de camper te laten liggen. Ik maak van mijn buit een mooi hoopje of een rechte lijn. Dit vindt Kaatje luguber. Als er na een

forminabele klap van mij er nog eentje bewegingen vertoont (de kussens kunnen als klapdemper gefungeerd hebben) en het beest van een geheide/geklapte dood gered hebben. Analyseer ik of hij nog gered kan worden met een vleugel of tel ik zijn overgebleven poten ......Dit vindt mijn reisleidster niet leuk hoor. Maar ja je moet toch iets doen ...ik moet de tijd doden maar ook vliegen. Kaatje is er niet zo goed in met een klap een vlieg te verschalken.Volgens mij lachen ze haar uit, zittend op een richel waar ze niet of moeilijk geraakt kan worden. We hebben de aantallen niet geteld zoals bij voetballen de doelpunten. De topscore is vandaag .....volgt een naam. Ja van wie.

Nu naar de trip: Dinsdag 26 september hebben we de camperplaats in Ondres Plage verlaten. We hebben er 6 nachten gestaan. Het was een prima plek . Kosten 8 E per nacht inclusief electriciteit en water. Behalve in het weekend is het daar heel rustig en fijn vertoeven. Hier zijn we al meerdere keren geweest. We weten dus waar en wanneer we onze eetvoorraad moeten inslaan en zo. Bovendien is deze plaats een eventueel keerpunt. De laatste dagen in Frankrijk heb ik last gehad van rammelende darmen. Kaatje maakte zich ongerust. Gaan we terug of niet? Daarom hebben we deze rustperiode ingelast. Ik wilde niet hebben, dat we De Portugaltrip 2017 te boek staat als " de unvollendete" t.g.v. onrustige darmen. De details bespaar ik jullie speciaal wil Wanda dit niet weten. Beroepsdeformatie. De andere therapeut in de familie kan ik vertellen, dat de spierpijnen bijna 100% verdwenen zijn. Ik kan ook veel meer bewegen. Wat we dus missen? Fietsen! Maar dan mountainbike typen, brede banden, hulpmotor?

Maar goed, de route door Spanje was: Biarritz-Burgos-Valladolid - 60 km voor Salamanca bij een benzinestation geslapen. Daar hebben we een engels stel ontmoet die aan het oefenen zijn: motorcross. Ook een jochie van vier zat op zo'n lawaaimaker stof te prodeceren. Zoals de ouden .....Maar goed gisteren zijn we Portugal ingereden. In Ciudad Rodrigo zijn we ingereden. Maar eerst moest de auto aangemeld worden in verband met het automatisch tolgeld betalen. Kentekenplaat wordt gefotografeerd en je pinpasnummer opgeslagen in een data base. Nergens heb je dus tolpoorten. Alleen thuis wacht je de surprise via de mastercard afrekening. De rit gisteren zal ik niet gauw vergeten. We zijn Portugal dus dwars overgestoken. Dat is ca 200 km heuvels beklimmen en afdalen . 200 km kruipspoor van het formaat Millau. De Hymer gaf geen krimp. Ik wel. Bloed zweet en kouwe voeten en Kaatje bleef onverstoord rustig. Gelukkig maar. Ook gelukkig, dat we de remmen nog hebben laten repareren voordat we weggingen. Om een uur of vier hielden we het voor gezien en zijn we gestopt. Lekker bami gegeten en daarna ruim 12 uur achter elkaar geslapen. We zouden eigenlijk rijden tot de teller 200.000 km aan zou geven.  op ca 34 km heb ik het gehaald. Ik stopte omdat ik te moe was en we een goede plek zagen om te pitten. Gelukkig maar de laatste afdaling van vandaag was ook niet voor de kat of poes. Maar nu zitten we aan het gebak in Aveiro een lagunenstad net als de wadden in een cafe met wifi.